Δεν υπάρχει άλλος σωτήρας

"Δεν υπάρχει διαμέσου κανενός άλλου η σωτηρία, επειδή ούτε άλλο όνομα είναι δοσμένο κάτω από τον ουρανό, ανάμεσα στους ανθρώπους, διαμέσου του οποίου πρέπει να σωθούμε". Πράξεις Αποστόλων 4: 12

Αναρωτιέμαι μερικές φορές καθώς κοιτάζω γύρω μου τους ανθρώπους, τι θέλουν και τι ψάχνουν από τη ζωή τους. Άλλοι φαίνονται απελπισμένοι και κοιτούν απεγνωσμένα να πιαστούν από κάτι. Άλλοι, πιο ψύχραιμοι ας πούμε, αντιμετωπίζουν τη ζωή αποστασιοποιημένα, χαλαρά, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις και ανησυχίες. Εντάξει, ζωή είναι, έχει τα πάνω της, έχει τα κάτω της, θα περάσει που θα πάει; συλλογίζονται. Άλλοι πάλι, τους μετράς στα δάκτυλα θα έλεγα, είναι άνετοι και βολεμένοι. Η ζωή φαίνεται να τους έχει χαμογελάσει για τα καλά, δεν υπάρχει γι' αυτούς πρόβλημα ή αδιέξοδο. Όλα κάπως λύνονται στο τέλος, αν λύνονται και στην ουσία...

Όμως φαίνεται στα βλέμματα, στα στόματα και στις κουβέντες ότι όλοι κάτι περιμένουν ή κάποιον. Οι άνθρωποι χρειάζονται ελπίδα, αναψυχή, λύσεις στη σωρεία των προβλημάτων τους, υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον γι' αυτούς και τα παιδιά τους. Περιμένουν έναν σωτήρα, κάποιον να ταρακουνήσει τα θολά και λιμνάζοντα νερά της ύπαρξης τους. Και τα μάτια στέφονται σε χίλιες κατευθύνσεις. Ψάχνουν στους πολιτικούς, στους  φίλους, στις σχέσεις, στα χρήματα, την υγεία, την οικογενειακή και επαγγελματική ευημερία. Και πολλές φορές σ' όλα αυτά μαζί. Ματαίωση ή διάψευση είναι η λέξη που συμπυκνώνει την αποτυχία να βρουν επιτέλους εκείνον το σωτήρα που αναζητούν, πάνω στον οποίο θα στηρίξουν την ελπίδα και τη ζωή τους.

Γιατί ο Σωτήρας ήρθε αλλά οι άνθρωποι τον  αποδοκίμασαν. "Καταφρονημένος και απορριμμένος από τους ανθρώπους...καταφρονήθηκε, και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα", Ησαΐας 53: 3. Ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριος του ουρανού και της γης που "βαστάζει τα πάντα με το λόγο της δύναμής του" (Εβραίους 1:3) ήρθε για να δώσει στην ταλαίπωρη ανθρώπινη ψυχή ό,τι είχε ανάγκη: σωτηρία, συγχώρεση, ειρήνη, ανάπαυση, ελπίδα. Και το έκανε με κόστος την ίδια Του τη ζωή, την οποία παρέδωσε για χάρη των ανθρώπων σ' έναν ατιμωτικό, σταυρικό θάνατο. Τώρα αναστημένος και ένδοξος, εξακολουθεί να μεσιτεύει για κάθε αμαρτωλό και να σώζει ψυχές που με μετάνοια στρέφονται σ' Αυτόν και Τον αναγνωρίζουν Σωτήρα και Κύριο.

Είναι τόσο λυπηρό ο Θεός να έχει απαντήσει στην ανάγκη και το αδιέξοδο του ανθρώπου για σωτηρία και ο άνθρωπος ν' αναζητά ακόμη απεγνωσμένα σωτήρα. Γιατί άλλος σωτήρας δεν υπάρχει! Γιατί κανείς δεν θα βρεθεί να αγαπήσει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, με τέτοια ανιδιοτελή αγάπη που έχει επίγειες όσο και αιώνιες προεκτάσεις. Μάταια λοιπόν οι άνθρωποι αναζητούν άλλο δρόμο, άλλο όνομα, άλλο τρόπο για να σωθούν. Και το πιο λυπηρό δεν είναι αυτό, το επώδυνο είναι ότι μάλλον συμβαίνει αυτό που ο Χριστός είπε πριν χιλιάδες χρόνια: "Εγώ ήρθα στο όνομα του Πατέρα μου, και δεν με δέχεστε, αν έρθει άλλος στο δικό του όνομα, εκείνον θα τον δεχτείτε", Ιωάννης 5:43.