"Ο Κύριος να ανταμείψει το έργο σου, και ο μισθός σου να είναι πλήρης από τον Κύριο τον Θεό τού Ισραήλ, κάτω από τις φτερούγες τού οποίου ήρθες να σκεπαστείς". Ρουθ 2:12
Ζούμε σε μια εποχή πλήρους ανασφάλειας και αβεβαιότητας σε όλους σχεδόν τους τομείς της ζωής. Ουσιαστικά, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα και για κανέναν. Παρ' όλα αυτά, ψάχνουμε τρόπους για να αισθανθούμε ασφαλείς, και εξακολουθούμε να ελπίζουμε σε πρόσωπα ή πράγματα, παρά τις όποιες αναταράξεις ή τις πιθανές διαψεύσεις.
Μέσα στη Βίβλο, διαβάζουμε ότι η Ρουθ, μια νεαρή χήρα γυναίκα, και η Ναομί, η πεθερά της, είχαν ανάγκη από κάποιου είδους προστασία και ασφάλεια. Για να επιβιώσουν ως χήρες, έπρεπε να σταχυολογούν σε διάφορα χωράφια μετά τον θερισμό. Όπως το απαιτούσε το έθιμο την εποχή εκείνη, η Ρουθ θα έπρεπε να αναζητήσει το άτομο εκείνο που θα μπορούσε να εκπληρώσει σ' αυτήν το συγγενικό χρέος (Ρουθ 3:13). Αυτό αφορούσε έναν κοντινό ή μακρινό συγγενή του άντρα της, ο οποίος θα την παντρευόταν για να εξασφαλίσει συνέχεια και απογόνους στο νεκρό σύζυγο.

Το δικό μας ύψιστο καταφύγιο, το πρόσωπο που είδε όλες μας τις ανάγκες και αποφάσισε να μας εξαγοράσει από την κατάρα της αμαρτίας, και να μας χαρίσει αιώνια προστασία, είναι ο Χριστός. Μέσα στα τρυφερά Του χέρια, βρίσκουμε φροντίδα, ανάπαυση και αγάπη. Αυτός είναι η πραγματικά ασφαλής ζώνη για εμάς, πέρα και πάνω από όλους και όλα, μέσα στη ρευστότητα της ζωής. Αδιαμφισβήτητα, μέσα σ' Αυτόν "ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε" (Πράξεις 17:28)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου