"Ο φόβος τού ανθρώπου στήνει παγίδα· ενώ, αυτός που εμπιστεύεται στον Κύριο, θα είναι σε ασφάλεια.". Παροιμίες 29:25
Θα
μπορούσε ο καθένας να μιλάει με τις ώρες για τους φόβους του.
Πραγματικούς και φανταστικούς, και ίσως αυτό να μας ανακούφιζε, γιατί θα
βλέπαμε ότι όλοι, λίγο ως πολύ, είμαστε επιρρεπείς σ' αυτό το
συναίσθημα.
Αν
κάνετε τον απολογισμό σας, θα δείτε ότι πολλοί φόβοι σας δεν
πραγματοποιήθηκαν ποτέ, αλλά ροκάνισαν τις χαρές της ζωής σας, και
πιθανόν να αποτέλεσαν τροχοπέδη σε επιλογές σας. Δεν υποστηρίζω
την υποβάθμιση κάθε λογικής υπόδειξης του νου που μας προτρέπει σε σωστή
αξιολόγηση των εκάστοτε συνθηκών. Φυσικά και θα λάβουμε υπόψη τις
συγκυρίες.
Παρατηρώ,
όμως, ότι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η ανασφάλεια, η ατέρμονη επεξεργασία
των ενδεχομένων, μπορούν να οξύνουν τους φόβους μας και να μας στήσουν
παγίδες. Αν θέλεις να κάνεις σπουδές στο εξωτερικό, για παράδειγμα,
θέλεις να στείλεις το βιογραφικό σου για κάποια εργασία, επιθυμείς να
προσεγγίσεις μια παρέα και να γίνεις μέλος της, πώς θα το κάνεις αν
φοβάσαι και προτάσσεις συνεχώς κάθε αρνητική σου σκέψη; Αν λες: "Εγώ
δεν έχω τα προσόντα γι' αυτή τη δουλειά" ή "Πώς θα τα καταφέρω σ' αυτές
τις συνθήκες;" και τόσα άλλα, έχεις την αίσθηση ότι θα βγεις
κερδισμένος;

Μακάρι
να μάθουμε να εμπιστευόμαστε περισσότερο τον Κύριο. Θα είμαστε ασφαλείς
όταν ενεργούμε όχι με βάση τις ανασφάλειές μας, ούτε επίσης πιστεύοντας
στις σπουδαίες δυνατότητές μας, αλλά όταν ακουμπήσουμε τις ενέργειές
μας στο Θεό και Του ζητήσουμε τη δύναμη Του για να εκτελέσουμε αυτά που πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου