Απόρριψη

"Και ο Ιησούς έλεγε σ' αυτούς, ότι: Δεν υπάρχει προφήτης χωρίς τιμή, παρά μονάχα στην πατρίδα του, κι ανάμεσα στους συγγενείς του, και μέσα στο σπίτι του". Μάρκος 6:4

Είναι δύσκολο και επώδυνο να σε απορρίπτουν. Σαν σύζυγο, σαν φίλο, σαν συγγενή, σαν προσωπικότητα. Πόσοι και πόσοι δεν έχουν βιώσει κάποια μορφή απόρριψης. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θεωρούν ότι οι χριστιανοί είναι φανατικοί και αποκλείουν τους άλλους κάνοντας διακρίσεις. Σίγουρα υπάρχουν  αρκετοί τέτοιοι. Μα παρατηρώ εξίσου ότι οι γνήσιοι χριστιανοί γίνονται εξίσου στόχος γελοιοποίησης, αμφισβήτησης και απόρριψης. 

Ο Ιησούς γεύτηκε την απόρριψη και την περιφρόνηση ποικιλοτρόπως. Και ας ευεργετούσε, και ας γιάτρευε, και ας συγχωρούσε. Από την αρχή της διακονίας Του, μέσα στο σπίτι Του, από τους συγγενείς Του. Έπειτα από τους συμπατριώτες Του και τους ιουδαίους ομοεθνείς Του. Για να ακολουθήσουν,  τέλος, οι φίλοι Του, που Τον άφησαν μόνο Του την πιο δύσκολη ώρα, λίγο πριν το σταυρό, και διασκορπίστηκαν.

Παρ' όλα αυτά, άντεξε την απόρριψη και συνέχισε το δρόμο Του, είτε Τον δέχονταν είτε Τον απέρριπταν. Η ζωή Του κινήθηκε ανεξάρτητα από τις θετικές ή αρνητικές γνώμες των γύρω Του. Έμεινε πιστός στο Θεό έως το τέλος, όσο κι αν Του κόστισε.

Αν είσαι χριστιανός, μπορεί να έχεις ζήσει την απόρριψη και να έχεις υποφέρει γι' αυτό. Μπορεί να είναι μέσα από το ίδιο σου το σπίτι, και η αλήθεια είναι ότι αυτή συγκεκριμένα κρύβει πολύ μεγάλο πόνο και πολλές πληγές. Γιατί,  αν αυτοί με τους οποίους πιστεύεις ότι είσαι ένα, που αγαπάς και υπηρετείς, και τους οποίους σκεπάζεις με χάρη και κατανόηση, σε γελοιοποιούν και σε ταλαιπωρούν, τότε τι να περιμένεις από τους άλλους γύρω σου; Και πολύ περισσότερο: τους έξω, μπορείς συχνά να τους αποφύγεις, ενώ τους δικούς σου δεν μπορείς. Θυμάσαι πώς σου έχουν φερθεί. Ή κλείνεις την πόρτα σου και είναι μπροστά σου, και είναι δίπλα σου.

Σε απορρίπτουν; Πάρε θάρρος και εμπιστεύσου τον Κύριο. Ξέρει τι περνάς και αν σιωπά, θα αποδώσει κάποια στιγμή δικαιοσύνη, διότι "Η ράβδος τής ασέβειας δεν θα παραμένει επάνω στον κλήρο των δικαίων, για να μη εκτείνουν οι δίκαιοι τα χέρια τους στην ανομία" Ψαλμός 125:3.