Μικρή ανάπαυλα πριν συνεχίσεις

"Και τους είπε: Ελάτε εσείς οι ίδιοι ιδιαιτέρως σε έναν ερημικό τόπο, και αναπαύεστε λίγο· επειδή, ήσαν πολλοί εκείνοι που έρχονταν και έφευγαν, και δεν ευκαιρούσαν ούτε να φάνε". Μάρκος 6:31.

Γιατί έχουμε τόσο μεγάλο πρόβλημα να σταματήσουμε τις ποικίλες δραστηριότητές μας και να καθίσουμε ήσυχοι, χωρίς μέσα στο μυαλό μας να στριφογυρίζουν ένα σωρό ευθύνες και προβλήματα; Ακόμη και όταν δεν υπάρχει κάτι που να μας επείγει, και πάλι είμαστε "απασχολημένοι". Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από ανάμεσά μας έχουμε "κουρδιστεί" σε έναν τέτοιο τρόπο ζωής, ώστε μας είναι πολύ δύσκολο να ησυχάσουμε.

Νέοι, αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία, άπαξ και τους αφήσεις για λίγο μόνους, γίνονται ανήσυχοι, ψάχνουν για κάθε είδους δράση, αναζητούν τις παρέες τους, πλοηγούν στο διαδίκτυο ή περνούν ατελείωτες ώρες στο Facebook, θέλοντας να γεμίσουν τον χρόνο τους. Έχω την αίσθηση ότι η λέξη "ανάπαυση", ψυχική και σωματική, τείνει να εκλείψει από το λεξιλόγιό μας.  Ακόμη και τις χριστιανικές μας δραστηριότητες τις καθορίζει συχνά μια δράση που είναι άσκοπη και σπασμωδική. Έτσι, μέσα στο τρέξιμο της ζωής ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι πιο πολύτιμο από το να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να ησυχάσουμε, μακριά από καθήκοντα, από ηλεκτρονικές συσκευές, μακριά και από ανθρώπους που αγαπάμε, μόνο και μόνο για να σταθούμε  στην παρουσία του Κυρίου, έτσι απλά, χωρίς λόγια ή αιτήματα.

Όταν ο Κύριος αντιλήφθηκε ότι οι μαθητές είχαν αρχίσει να κουράζονται μέσα στη βαβούρα του πλήθους που, έχοντας ένα σωρό ανάγκες, ζητούσε προσοχή και υπηρεσία, σε σημείο που να μην προλαβαίνουν ούτε να φάνε, σκέφτηκε τη φυσική τους ανάγκη και αντοχή και όχι το πλήθος. Γι' αυτό, παίρνοντας ο ίδιος την πρωτοβουλία, τους πήρε σε έναν ήσυχο τόπο να ξεκουραστούν και να ανανεώσουν τις δυνάμεις τους.

Συνειδητοποιώντας πόση σημασία έχει μια τέτοια ικανοποίηση της ανάγκης μας για ανάπαυση και ησυχία  κοντά στον Κύριο, όσο αδιανόητη ή χωρίς όφελος κι αν μας φαίνεται αρχικά, βρίσκουμε στο τέλος  ιδιαίτερη δύναμη να συνεχίσουμε πραγματικά χαρούμενοι τη διαδρομή μας.