"Μήπως ο Κύριος αρέσκεται στα ολοκαυτώματα και στις θυσίες, όπως στο να υπακούμε στη φωνή τού Κυρίου; Δες, η υποταγή είναι καλύτερη από τη θυσία...". Α' Σαμουήλ 15:22.
Αλήθεια, τι αρέσει στον Θεό; Εσένα τι θα σου άρεσε να κάνει αυτός ή αυτή που αγαπάς; Ένα σωρό θυσίες, που δεν του/της ζήτησες και μπορεί να μη σε ωφελούν και πολύ, ή να κάνει αυτά τα οποία θέλεις και τα οποία εξέφρασες με κάποιο τρόπο; Νομίζω ότι όλοι, όσο κι αν αναγνωρίζουμε τις θυσίες, κατά βάθος αναζητούμε να λάβουμε αυτά τα οποία ζητήσαμε και τα οποία μας δίνουν τελικά χαρά.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Θεό, γιατί οι θυσίες που κάνει κάποιος για να Τον ευχαριστήσε, μπορεί να μην είναι ανούσιες ή μηδαμινής αξίας, αλλά να μην έχουν μεγάλη βαρύτητα αν η καρδιά του δεν είναι μια καρδιά υπακοής και προσκόλλησης στις εντολές του Θεού, στις εισηγήσεις του Αγίου Πνεύματος και του Λόγου Του.

Αν θέλεις να ξέρεις πώς ακριβώς είναι η σχέση σου με τον Θεό, σκέψου τι Του παραχωρείς ακριβώς. Τον χρόνο σου ή την καρδιά σου; Τα χρήματά σου ή τα όνειρά σου; Τις δραστηριότητές σου ή τις σκέψεις και τις προθέσεις σου; Πώς κρίνεις την υποταγή σου στον Θεό, κάνοντας αυτά που νομίζεις ότι μάλλον θα Του άρεσαν και θα ήθελε ή κάνοντας αυτά που σου ζητά, εσένα προσωπικά, σαν δείγματα της αγάπης σου γι' Αυτόν; Μήπως μερικά απ' αυτά φανερώνουν τυπική εξωτερική υποταγή στον Κύριο, αλλά είναι ουσιαστικά καρποί μιας εσωτερικής χειραφέτησης στηριγμένης στην κρίση σου και όχι στο θέλημά Του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου