Παραδίδοντας τον εαυτό σου

"Σώσε με, Θεέ, επειδή νερά μπήκαν μέσα μου μέχρι την ψυχή μου. Βυθίστηκα σε βαθύ πηλό, όπου δεν υπάρχει στερεός τόπος για να σταθώ· έφτασα στα βάθη των νερών, και το ρεύμα με κατακλύζει...". Ψαλμός 69:1-2.

Έχετε σκεφθεί γιατί ο Δαβίδ ένιωσε έτσι; Ήταν ένας άνθρωπος σύμφωνα με την καρδιά του Θεού και εκείνος που ο Θεός είχε διαλέξει για να βασιλέψει πάνω στον λαό του, στη θέση του Σαούλ. Όμως αυτή η εκλογή  του έμοιαζε πρακτικά απραγματοποίητη. Ο Σαούλ κυνηγούσε ακατάπαυστα να τον σκοτώσει και ο Δαβίδ, μακριά από το να έχει μια ασφαλή ζωή κοντά στους δικούς του, κρυβόταν εδώ και εκεί τρέμοντας για τη ζωή του. 

Πόσο ν' αντέξει ένας άνθρωπος όταν τον πολεμάει διαρκώς ένας εχθρός; Και για να το μεταφέρουμε στις μέρες μας, όταν τον βασανίζει κάποιο μεγάλο πρόβλημα, πόσο θα αντέξει; Υπάρχει κάποια στιγμή ένα κομβικό σημείο, είναι όταν αρχίζει να αισθάνεται ότι έχει φτάσει τόσο βαθιά μέσα στο ρεύμα των νερών που δεν υπάρχει πια διέξοδος και το μόνο που του απομένει είναι ότι θα τον καταπιεί ο βυθός· και το πηγάδι θα κλείσει το στόμα του από πάνω του (Ψαλμός 69:15). 

Είναι μια φοβερή εικόνα που μας θυμίζει εξίσου, εκτός από την τραγική αγωνία που έζησε ο Δαβίδ, εκείνη την τραγική στιγμή του Χριστού πάνω στον σταυρό. Ο Δαβίδ παρέδωσε τον εαυτό του στα χέρια του Θεού, και τα ίδια λόγια: "Στα χέρια σου παραδίνω το πνεύμα μου" (Ψαλμός 31:5), λέγονται και από τον Χριστό πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στον σταυρό.

Σε ποιανού τα χέρια παρέδωσε ο Δαβίδ την ψυχή του να τη φυλάξει, όταν τα νερά των θλίψεων και του αδιέξοδου τον έπνιξαν και άρχισε να βουλιάζει; Σε ποιανού τα χέρια άφησε ο Χριστός το πνεύμα Του να το φυλάξει λίγο πριν πεθάνει; Στου Θεού και οι δυο. Και μάλιστα σ' ένα Θεό που εκείνη τη στιγμή φαινόταν τόσο απόμακρος και ξένος,  που λες και δεν υπήρχε γι' αυτούς.

Αν καμιά φορά βρεθείς να βουλιάζεις μέσα στη θλίψη, το ερωτηματικό, τη σιωπή, αν ατόνησες κράζοντας και  απόκαμαν τα μάτια σου από το να περιμένουν τον Θεό σου (Ψαλμός 69:3), παράδωσε τον εαυτό σου και εσύ σ' Αυτόν. Αφέσου, είναι το καλύτερο που έχεις να κάνεις. Αφέσου, γιατί ξέρει Εκείνος τι θα κάνει για σένα. Ξέρει και θα ενεργήσει, μη φοβάσαι.