Καταφρόνηση που στοιχίζει

"Τότε, ο Ιακώβ έδωσε στον Ησαύ ψωμί, και μαγείρεμα της φακής· και έφαγε και ήπιε [...] έτσι ο Ησαύ καταφρόνησε τα πρωτοτόκιά του". Γένεση 25:34.

Η Αγία Γραφή αναφέρει ανθρώπους που με τη συμπεριφορά τους κέρδισαν ή έχασαν τις ευλογίες του Θεού. Ο Ησαύ είναι ένας απ' αυτούς. Ο Σαούλ επίσης. Ο πρώτος απορρίπτεται όταν ξεπουλά για ένα πιάτο φακής τα πρωτοτόκιά του. Μια κίνηση που φανερώνει περιφρόνηση για ό,τι ο Θεός είχε συνδέσει με τις ευλογίες του πρωτότοκου. Ο Σαούλ απορρίπτεται από βασιλιάς για τη βιασύνη και την προπέτειά του, όταν με ασέβεια και επιπολαιότητα προσφέρει μία θυσία που δεν αρμόζει στη θέση του. Από την άλλη, ο Δαβίδ συγχωρείται από τον Θεό, ενώ διέπραξε μοιχεία και προμελετημένο φόνο, αν και υπέστη τελικά τις συνέπειες της αμαρτίας του.

Τι συμβαίνει τελικά; Ο Θεός έχει διαφορετικό ηθικό νόμο για το κάθε πλάσμα Του; Άλλους τους συγχωρεί και άλλους τους απορρίπτει; Όχι, ο Θεός έχει ένα μόνο ηθικό νόμο που ισχύει απαρέγκλιτα για όλους. Αλλά ο Θεός βλέπει κάτι που εμείς δεν βλέπουμε: βλέπει τις προθέσεις και τις διαθέσεις των καρδιών, ενώ εμείς αξιολογούμε βλέποντας το φαινόμενο, χωρίς να μπορούμε ολοκληρωτικά να διεισδύσουμε στα βαθύτερα κίνητρα του ατόμου.

Ο  Κύριος "διαβάζει" την καρδιά: οι στάσεις του Ησαύ και του Σαούλ επιβεβαίωσαν τη μοιραία τους κατάληξη. Μοιάζει με "άτυχη" στιγμή επιπολαιότητας αυτό που έκαναν, αλλά ουσιαστικά είναι μια ασεβής στάση, μια βεβήλωση στα πράγματα του Θεού. Ο Ησαύ, αποκαμωμένος από το κυνήγι, ενδίδει σε μια άμεση ικανοποίηση της επιθυμίας του για φαγητό. Είχε, άραγε, τόση αξία όσο οι υποσχέσεις και οι ευλογίες που συνόδευαν τον πρωτότοκο; Ο Σαούλ, από φόβο πριν από μία μάχη, ενεργεί με βιασύνη προσφέροντας  ολοκαύτωμα. Ήταν τόσο επώδυνο να περιμένει τον προφήτη του Κυρίου; 

Ας μην επαναλάβουμε και εμείς παρόμοια λάθη. Ο Θεός δεν μας απορρίπτει. Όταν μας καλεί, θέλει να μας αποκαλυφθεί και να μας ευλογήσει. Πρέπει, όμως, και εμείς να φανούμε άξιοι της εμπιστοσύνης Του. Να δείξουμε ότι Τον σεβόμαστε και Τον υπακούμε. Οι συνθήκες που έρχονται "ανυποψίαστα" κάποια στιγμή στη ζωή μας μάς φέρνουν μπροστά σε επιλογές που φανερώνουν καθαρά τις διαθέσεις της καρδιάς μας και τη θέση που έχει τελικά για μας ο Θεός. Η πνευματική επιπολαιότητα δεν είναι πάντα συγχωρητέα, ειδικά όταν κρύβει καταφρόνηση και ασέβεια. Γι' αυτό, η υπακοή στον Θεό με μια απλή, ευθεία καρδιά, είναι τόσο σημαντική. Αν βλέπουμε ότι ρέπουμε σε συμπεριφορές που δεν αρέσουν στον Κύριο, ας Του ζητήσουμε να μας καθαρίσει από "πονηρή καρδιά απιστίας" (Εβραίους 3:12).