Αυθεντικός

«Εντωμεταξύ, αφού συγκεντρώθηκαν οι μυριάδες τού πλήθους, σε σημείο που να καταπατούν ο ένας τον άλλον, άρχισε να λέει στους μαθητές του: Πρώτον, προσέχετε στον εαυτό σας από τη ζύμη των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία». Λουκάς 12:1

 Ενώ χιλιάδες άνθρωποι σπρώχνονταν για ν’ ακούσουν ένα λόγο από το στόμα Του, ο Ιησούς άρχισε να μιλάει πρώτα στους μαθητές Του και να τους προειδοποιεί καταρχάς για την υποκρισία. Κάποιοι θα σκεφτούν ότι αυτό δεν είναι ούτε θετικό ούτε και ενθαρρυντικό. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ο Κύριος δεν μπορεί να κάνει λάθος ξεκινώντας έτσι τη διδασκαλία Του. Η υποκρισία χαρακτήριζε πράγματι τους θρησκευτικούς άρχοντες  της εποχής. Έλεγαν αλλά δεν έκαναν, γεγονός που αφαιρούσε κάθε αξιοπιστία και εμπιστοσύνη σ’ αυτά που δίδασκαν. Επέβαλαν στους άλλους εντολές τις οποίες ούτε οι ίδιοι εφάρμοζαν, αλλά ούτε βοηθούσαν τους ανθρώπους να τις εκτελέσουν. Οπότε, ήταν φυσικό αυτοί που τους άκουγαν να απογοητεύονταν και να μην αναζητούσαν με ειλικρίνεια το Θεό. Με τη συμπεριφορά τους έκλειναν την πόρτα της βασιλείας του Θεού μπροστά στους ανθρώπους, στην οποία ούτε οι ίδιοι έμπαιναν φυσικά.

Εμείς άραγε που γνωρίζουμε το Χριστό, πώς συμπεριφερόμαστε; Τι γνώμη έχουν για μας αυτοί που βλέπουν τη ζωή μας; Διακρίνουν ότι η συμπεριφορά μας είναι σε αρμονία με τα λόγια που λέμε; Δεν είναι καθόλου δύσκολο να υποκριθεί κάποιος το θεοσεβή χριστιανό. Ούτε να δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα για τον εαυτό του στους γύρω του.  Είναι δύσκολο να την κρατήσει όταν οι συνθήκες έρχονται ν’ αποδείξουν ποιος πραγματικά είναι και τι πιστεύει. Τότε οι μάσκες πέφτουν και ο πραγματικός εαυτός έρχεται στο προσκήνιο. 

Το ίδιο ισχύει και μέσα στην εκκλησία. Είναι όμορφα τα ωραία λόγια, τα ευγενικά χαμόγελα, οι ζεστές χειραψίες. Μα είναι ακόμη πιο όμορφο όταν στις δύσκολες ώρες εξακολουθείς να παραμένεις ο ίδιος. Όταν θα πρέπει να κρατήσεις την πίστη σου τη στιγμή που όλα και όλοι σε σπρώχνουν να συμβιβαστείς. Όταν θα πρέπει να κάνεις το δεύτερο μίλι για κάποιον που σε πλήγωσε. Όταν θα πρέπει να θυσιάσεις από το χρόνο σου, τη συναισθηματική σου ευχαρίστηση και τη βολή σου για να κάνεις μια δουλειά που θ’ ανακουφίσει κάποιον αδύναμο αδελφό σου. Όταν  

θα χαρείς με τη χαρά του άλλου, ενώ μέσα σου είσαι θλιμμένος και πενθείς.

Η υποκρισία είναι κάτι που φαίνεται και δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να κρυφτεί από τα μάτια των ανθρώπων  που μας περιβάλλουν. Η υποκρισία δεν μπορεί πολύ περισσότερο να κρυφτεί από τα μάτια του Θεού. Ας είμαστε, λοιπόν, ειλικρινείς και αληθινοί μπροστά Του και μπροστά στους άλλους.