"Δέστε, μακαρίζουμε αυτούς που υπομένουν· ακούσατε την υπομονή τού Ιώβ, και είδατε το τέλος τού Κυρίου, ότι ο Κύριος είναι πολυεύσπλαχνος και οικτίρμονας". Ιακώβου 5:11
Η ανθρώπινη φύση μας δεν μπορεί να υποταχθεί στο Θεό, δηλαδή ν' αναγνωρίσει ότι ο Δημιουργός είναι υπέρτατος, και ότι εμείς, τα πλάσματα, οφείλουμε ν' αποδεχόμαστε, χωρίς να κατανοούμε και χωρίς να μπορούμε να επέμβουμε, τα γεγονότα που επιτρέπει. Στη ρίζα αυτής της αντίδρασης βρίσκεται η περηφάνια που εμποδίζει τον άνθρωπο να υποταχθεί στον παντοδύναμο Θεό, και η οποία τον τυφλώνει, καθώς αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί ν' αντισταθεί εντελώς στις δυνάμεις της φύσης ούτε στη ροή των γεγονότων. Αυτό και μόνο αρκεί για να καταδείξει ότι ο άνθρωπος έχει να κάνει με ένα ον πιο δυνατό απ' αυτόν, που πρέπει να το αναγνωρίσει ως Θεό-Δημιουργό του σύμπαντος.
Για τον πιστό χριστιανό αυτό το πρόβλημα δεν υπάρχει, διότι γνωρίζει ότι τα πάντα βρίσκονται μέσα στα χέρια του Θεού. Εκείνος κατευθύνει και την τελευταία λεπτομέρεια της ζωής του και τίποτα δε συμβαίνει χωρίς τη δική Του θέληση. Ο Ιώβ είναι ένας απ' αυτούς καθώς δεν αμφέβαλε ποτέ ότι το κακό που τον βρήκε προερχόταν από το χέρι του Θεού και δεν ήταν προϊόν της μοίρας. " [...] τα αγαθά μονάχα θα δεχθούμε από τον Θεό, και τα κακά δεν θα τα δεχθούμε;" (Ιώβ 2:10) θα πει στη γυναίκα του, γεγονός που πιστοποιεί ότι δεν είχε απορία για το ποιος επέτρεψε ώστε η συμφορά να χτυπήσει την πόρτα του. Εκείνο που τον κατέθλιβε και τον έκανε ν' αντιδρά με αγανάκτηση ήταν ότι δεν κατανοούσε το λόγο για τον οποίο ο Θεός είχε επιτρέψει τόσες τρομερές δοκιμασίες να του συμβούν. Ήταν άνθρωπος ευσεβής και δίκαιος, γεμάτος φόβο Θεού. Γιατί, λοιπόν, Εκείνος του συμπεριφερόταν έτσι σκληρά;
Ο Ιώβ έπρεπε να κάνει ολόκληρη τη διαδρομή μέσα στη θλίψη και την απόγνωση για να καταλάβει τελικά ότι ο Θεός είχε τους λόγους Του γι' αυτό, τους οποίους ούτε καν μπορούσε να φανταστεί ο δούλος Του. Αλλά ο Ιώβ, πέρα από την αποκάλυψη της πραγματικής αιτίας των πληγών που τον βρήκαν, έμαθε και ένα άλλο σπουδαίο μάθημα: Ο Κύριος είναι γεμάτος έλεος και οικτιρμούς. Το τέλος του Ιώβ, πολύ πιο πλούσιο μετά τις μεγάλες ευλογίες και ανταμοιβές που έλαβε για την πιστότητά του, του φανέρωσε τη θεϊκή ευσπλαχνία.
Αν περνάς ένα δύσκολο μονοπάτι, υποτάξου στον Κύριο ακόμη και αν δεν καταλαβαίνεις το γιατί. Εμπιστεύσου στην αγάπη και τη σοφία Του και περίμενέ Τον με υπομονή. Θα δεις στο τέλος ότι ο Θεός είναι φιλεύσπλαχνος και ξέρει ν' ανταμείβει τους δικούς Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου