"Ακούστε, αγαπητοί μου αδελφοί: Ο Θεός δεν διάλεξε τους φτωχούς τούτου τού κόσμου, πλούσιους σε πίστη, και κληρονόμους τής βασιλείας, που την υποσχέθηκε σ' εκείνους που τον αγαπούν;" Ιάκωβος 2:5
Ένας σπουδαίος άνθρωπος οργάνωσε ένα μεγάλο δείπνο, στο οποίο, επικαλούμενοι διάφορες κακές δικαιολογίες, οι καλεσμένοι αρνήθηκαν να παραβρεθούν. Ο οικοδεσπότης, οργισμένος για την προσβολή που δέχτηκε, έστειλε το δούλο του να ψάξει στους δρόμους, στα σοκάκια της πόλης, στις πλατείες, στους φράχτες, τους φτωχούς, τους τυφλούς, τους σακάτηδες. (Λουκάς 14:21). Η ιστορία είναι μια παραβολή που ο Ιησούς είπε, και το μήνυμά της είχε στόχο να τους δώσει να καταλάβουν την πρόσκληση που ο Θεός απευθύνει στον κάθε άνθρωπο για να μπει στη βασιλεία Του.

Η αγάπη και το ενδιαφέρον του Θεού δε σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη γι' αυτούς. Αν γνωρίζουμε το Χριστό και έχουμε ευεργετηθεί απ' Αυτόν δεν μπορούμε να μην απλώσουμε το χέρι και, κυρίως, να μην ανοίξουμε την καρδιά μας σε όλους εκείνους που δεν έχουν απολύτως τίποτα. Είναι ο μόνος δρόμος για να τους πούμε ότι ο Θεός είναι το ασφαλές καταφύγιο, το σίγουρο λιμάνι, όπου μπορούν να βρουν ανάπαυση και γαλήνη όλα τα ναυάγια του κόσμου. Εξάλλου, τέτοια ναυάγια, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ήμασταν κι εμείς, και ο Χριστός έψαξε και μας βρήκε. Έχοντας αυτήν την αλήθεια κατά νου, ας προσκαλέσουμε με την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας, τη βοήθεια μας, τα λόγια μας και άλλους ανθρώπους στο ουράνιο δείπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου