Μην κρίνετε

"Μη κρίνετε για να μη κριθείτε· επειδή, με όποια κρίση κρίνετε, θα κριθείτε· και με όποιο μέτρο μετράτε, θα αντιμετρηθεί σε σας". Ματθαίος 7:1

Η εντολή του Χριστού ακούγεται πολύ επίκαιρη, ειδικά στη μοντέρνα εποχή μας που το αίτημα για ανοχή στη διαφορετικότητα, επιείκεια και κατανόηση για κάθε είδους συμπεριφορά, κυριαρχεί στη φιλοσοφία των ανθρώπων. Δίνοντας όμως  την εντολή "Μη κρίνετε", ο Κύριος δε μας ζητά να δείξουμε μια στάση αφέλειας και ανοησίας σε κάθε ερέθισμα που δεχόμαστε. Φυσικά και οφείλουμε να έχουμε κριτική και αναλυτική σκέψη, να αξιολογούμε λόγια και ενέργειες, να διαμορφώνουμε άποψη, ιδιαίτερα όταν συναντάμε μπροστά μας το κακό ή το λάθος. Αυτό που θέλει να μας πει είναι ότι δεν πρέπει να κατηγορούμε και να καταδικάζουμε, ως "υπέρτατοι κριτές",  τους άλλους. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει πολύ εύγλωττα: "Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Κύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό" (Α' Κορινθίους 4:5).

 Ο ποιητής Ρόμπερτ Μπερνς ανέφερε ένα αντίστοιχο επιχείρημα, γράφοντας τα εξής για εκείνους των οποίων οι πράξεις είναι αμφίβολες: "Υπάρχει ακόμη ένα σημείο που παραμένει  πολύ σκοτεινό: η αιτία. Γιατί το κάνουν". Κανείς, είναι αλήθεια, δε γνωρίζει τα κίνητρα του άλλου. Ο Θεός μόνο μπορεί να φέρει στο φως ό,τι είναι κρυμμένο στο σκοτάδι. Εκείνος μπορεί να φανερώσει τις προθέσεις της καρδιάς του καθενός.

Ο Χριστός ξέρει τις εσωτερικές, αφανείς στα ανθρώπινα μάτια, δυνάμεις που κινητοποιούν τους ανθρώπους να δράσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Η απογοήτευση, ο φόβος, μια νεότητα που σημαδεύτηκε από βία, μια συντριμμένη καρδιά, μια αδιόρθωτη ροπή προς την αμαρτία. Όλα αυτά μπορεί να κρύβονται πίσω από απείθαρχες, εγωιστικές ή αρρωστημένες συμπεριφορές. 

Ακόμη  και όταν πρόκειται για χριστιανούς, που η καρδιά τους είναι δοσμένη στο Χριστό, δεν έχουμε το δικαίωμα να εκφέρουμε καταδικαστικές κρίσεις. Ο Θεός μπορεί να εργάζεται σ' αυτές τις καρδιές με υπομονή και επιμονή. Να προσπαθεί να τις οδηγήσει στην αύξηση, στην πίστη, στην ωριμότητα. Και, σε αντίθεση με τις δικές μας εσπευσμένες εικασίες και κρίσεις για την πορεία τους, ο Θεός να  τους αυξήσει και να τους χρησιμοποιήσει με θαυμαστό τρόπο. Ας αφήσουμε, λοιπόν, σ' Εκείνον την  τελική κρίση και την αξιολόγηση του έργου του καθενός, γιατί Αυτός μόνο μπορεί να εξετάσει τις καρδιές. Ταυτόχρονα, ας ασχοληθούμε με την καρδιά  μας και ας Του ζητήσουμε να βλέπουμε με διαύγεια τα δικά μας κίνητρα και τις προθέσεις.