"Ο Κύριος είναι δύναμή μου, και ασπίδα μου· σ' αυτόν έλπισε η καρδιά μου, και βοηθήθηκα·
γι' αυτό, αγαλλίασε η καρδιά μου, και με τις ωδές μου θα τον υμνώ". Ψαλμός 28:7
γι' αυτό, αγαλλίασε η καρδιά μου, και με τις ωδές μου θα τον υμνώ". Ψαλμός 28:7
Η αμφιβολία και η ανησυχία φυτρώνει στις σκέψεις μας, σαν ένας μικρός σπόρος στην αρχή, αναπτύσσεται όμως γρήγορα στη συνέχεια και αποδεικνύεται πάντα βλαβερή. Δε χρειάζεται παρά μόνο μια μικρή λεπτομέρεια, συχνά ασήμαντη, ώστε η χαρά μας και η ειρήνη μας να διαλυθεί. Θα σκεφτεί κανείς ότι δε λείπουν και οι λόγοι! Από το πρωί που ξυπνάμε δεν είναι λίγες οι αιτίες που μας κάνουν ν' ανησυχούμε και να στενοχωριόμαστε.
Μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα, φόβος για πιθανούς κινδύνους που εμείς ή οι συγγενείς μας μπορεί να διατρέχουν, ανησυχία για αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε ή που θα υποστούμε, σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό μας... Όλα αυτά θρονιάζονται μέσα μας, δημιουργούν ένταση και ταραχή, καταστρέφουν την ειρήνη μας. Έχετε παρατηρήσει πόσο εύκολα μια διαδικασία αρνητικών σκέψεων και πιθανών ενδεχομένων (που σχεδόν δεν πραγματοποιούνται ποτέ) μπορεί να μας παρασύρει σε ψυχολογική κούραση και μελαγχολία; Και ο Θεός μικραίνει και γίνεται αδύναμος και ανίσχυρος καθώς τα προβλήματα και τ' αδιέξοδά μας Τον έχουν ξεπεράσει...

Ό,τι και αν είναι αυτό που μας προβληματίζει, ας το πούμε σ' Εκείνον απλά με προσευχή και ας ησυχάσουμε με την πεποίθηση ότι Αυτός ξέρει, θέλει και μπορεί να δίνει απαντήσεις που ξεπερνούν τους δικούς μας συλλογισμούς. Με την ειρήνη του Θεού στην καρδιά μας ότι έχει ήδη φροντίσει για κάθε θέμα μας, ας Τον ευχαριστούμε περιμένοντας τη λύση που έχει ετοιμάσει για εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου