"Όπως, λοιπόν, παραλάβατε τον Ιησού Χριστό, τον Κύριο, περπατάτε ενωμένοι μ' αυτόν, ριζωμένοι και εποικοδομούμενοι σ' αυτόν, και στερεωνόμενοι στην πίστη, όπως διδαχθήκατε, περισσεύοντας σ' αυτή με ευχαριστία". Κολοσσαείς 2:6-7

Μερικούς μήνες αργότερα, ο Νικόδημος βρίσκεται αντιμέτωπος με τους Φαρισαίους που κατηγορούν τον Ιησού. Εκεί με σοφό και απλό τρόπο θα τους πει: "Μήπως ο νόμος μας κρίνει τον άνθρωπο, αν πρώτα δεν ακούσει απ' αυτόν, και μάθει τι κάνει;" (Ιωάννης 7:50). Ξέρει από τον εαυτό του, γιατί αυτό είχε κάνει ο ίδιος.
Περνούν κι άλλοι μήνες και φαίνεται ότι η πίστη του στο Χριστό έχει ριζώσει, μάλιστα έχει σταθεροποιηθεί. Έχει πια καταλάβει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο υποσχεμένος Μεσσίας, ο Γιος του Θεού. Ο Χριστός, όμως, δεν είναι πια ζωντανός. Ο Χριστός έχει μόλις πεθάνει στο σταυρό. Τότε είναι που ο Νικόδημος βγαίνει μπροστά με θάρρος και βοηθά έναν άλλο πιστό μαθητή του Ιησού, τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, να κατεβάσουν το σώμα από το σταυρό, να το αλείψουν με σμύρνα και αλόη και να το βάλουν στον τάφο. Ο Νικόδημος έχει διώξει μακριά όλους τους φόβους του. Έχει καταλάβει ποιος είναι ο Χριστός, γι' αυτό δε δειλιάζει πια να κάνει αυτό που αρμόζει στο δάσκαλό Του, ο οποίος σε τρεις μέρες έμελλε ν' αναστηθεί.
Η δική σου η πίστη είναι ριζωμένη ώστε με θάρρος και δύναμη να ομολογείς ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας σου και ο Κύριος σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου