Όλα με τη χάρη Του

"Όχι εξαιτίας της δικαιοσύνης σου, ούτε εξαιτίας της ευθύτητας της καρδιάς σου, μπαίνεις μέσα να κληρονομήσεις τη γη τους· αλλ' εξαιτίας της ασέβειας αυτών των εθνών ο Κύριος ο Θεός σου τα διώχνει από μπροστά σου, για να στερεώσει τον λόγο, που ο Κύριος ορκίστηκε στους πατέρες σου, στον Αβραάμ, στον Ισαάκ, και στον Ιακώβ". Δευτερονόμιο 9:5

Πόσο συχνά αναφέρουμε τη χάρη του Θεού, η οποία είναι τόσο γενναιόδωρη σε μας, ανεξάρτητα από αυτό που ήμασταν ή είμαστε ακόμη και σήμερα. Ο Θεός μάς το θυμίζει καθώς διαβάζουμε τα παραπάνω εδάφια και μαθαίνουμε ότι οι νίκες που έκαναν δυνατή την είσοδο των Ισραηλιτών στη γη της επαγγελίας, ήταν ουσιαστικά οι νίκες του Θεού. Αν κατάφεραν να διώξουν τους γιους Ανάκ, αυτό ήταν έργο δικό Του. Ο Κύριος ήταν Αυτός που προπορεύτηκε, Αυτός που εξολόθρεψε και Αυτός που κατέστρεψε τους εχθρούς τους. (Δευτερονόμιο 9:3).

Όμως, οι  υποσχέσεις ότι ο Θεός θα απελευθέρωνε το λαό Του και θα τον οδηγούσε στη γη που τους είχε πει δε σήμαιναν ότι αυτοί δε θα είχαν να δώσουν τη δική τους επίπονη μάχη. Αυτό αφορά και εμάς σήμερα που επιθυμούμε να γευτούμε νίκες και να απολαύσουμε τις ευλογίες του Κυρίου στην πνευματική μας ζωή. Ο Θεός σίγουρα θα κάνει το μεγαλύτερο μέρος, αλλά πρέπει και εμείς οι ίδιοι να κάνουμε κάποιες ενέργειες: πρέπει να μπούμε στη μάχη, και όχι να κοιτάμε από μακριά. Ο Θεός θα κατέστρεφε τους εχθρούς του Ισραήλ, αν ο λαός πολεμούσε για να τους διώξει. "Πρέπει να κάνουμε τις προσπάθειές μας εξαρτώμενοι από τη χάρη του Θεού, και θα έχουμε αυτή τη χάρη, αν κάνουμε τις προσπάθειές μας", έλεγε ο Μάθιου Χένρυ.

Ας βασιζόμαστε στη χάρη του Θεού και ας μη λησμονούμε ότι αυτή δεν έρχεται επάνω μας εξαιτίας κάποιας υποτιθέμενης "πνευματικής ανωτερότητας" μας ή δικής μας καλοσύνης. Τα χρόνια μας που πέρασαν, όπως και τα χρόνια που πέρασε ο Ισραήλ μέσα στην έρημο, φανερώνουν ότι ήμασταν σκληροτράχηλοι. Όχι, δεν είναι χάρη στη δική μας δικαιοσύνη ή στη δική μας αξία που απολαμβάνουμε τις δωρεές του Θεού. Η λογική της χάρης του Θεού είναι ότι όσους ο Κύριος απορρίπτει, απορρίπτονται εξαιτίας της ασέβειάς τους, αλλά κανείς απ' αυτούς που  δέχεται ο Κύριος, δε γίνεται δεκτός χάρη στη δική του δικαιοσύνη.