Προς Εμμαούς

25 Ιανουαρίου 2014

Τι σκέφτεσαι για την τύχη σου;

"Όλα να τα κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφισβητήσεις· για να γίνεστε άμεμπτοι και ακέραιοι, παιδιά τού Θεού χωρίς ψεγάδι...". Φιληππησίους 2:14-15

Είστε ικανοποιημένοι με την "τύχη" σας; Δύσκολη ερώτηση, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι ποτέ ικανοποιημένοι από τη ζωή τους. Τι μια φταίει η δουλειά,  την άλλη το σπίτι τους ή το περιβάλλον τους. Κι όμως, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αν είμαστε αληθινοί χριστιανοί. Συχνά, μας τρώει η γκρίνια, η μιζέρια, το παράπονο, ενώ θα έπρεπε η συμπεριφορά μας να φανερώνει την εμπιστοσύνη και την ευγνωμοσύνη μας σ' Εκείνον. Δεν είναι, εξάλλου, ο Θεός μας που γεμάτος με σοφία και αγάπη υφαίνει τα καλύτερα σχέδια για εμάς;

Χωρίς γογγυσμούς σημαίνει χωρίς παράπονα. Θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες για τα παράπονα και τους γογγυσμούς που έχει ακούσει ο Θεός από το στόμα μου. Τα τελευταία χρόνια, όμως, συνειδητοποιώ ότι αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Καταλαβαίνω ότι ο Θεός είναι αυτός που με έβαλε σε συγκεκριμένες συνθήκες, με συγκεκριμένους ανθρώπους, και έχει κάτι συγκεκριμένο να μου μάθει μέσα απ' αυτό. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στη ζωή σας. Μπορεί να έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάτι  το κουραστικό, μια καθημερινότητα βαρετή, άχαρη και  μονότονη. Μπορεί να είναι ένα αδιέξοδο ή ένα έργο που μας βαραίνει, ασήκωτο στα μάτια μας, αλλά  τι σημασία έχει; Σίγουρα έχει τη χρησιμότητά του, ίσως ο Κύριος μάς έβαλε σ' αυτές τις συνθήκες για να μας μάθει την υπομονή και την εμπιστοσύνη.

Δε χρειάζεται να παραπονιέμαι, παραδείγματος χάρη, αν το εκκαθαριστικό μου δεν είναι αυτό που θα άξιζα για τα προσόντα μου ή δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικογένειάς μου. Ίσως είναι μια ευκαιρία για όλους μας να στηριχτούμε στο Θεό που τρέφει τα σπουργίτια και ξέρει με ακρίβεια τι μας είναι απαραίτητο. Δεν θα γογγύζω όταν δεν αναγνωρίζεται η αξία και η προσφορά μου στο σπίτι ή πρέπει να επαναλαμβάνω εκατό φορές τα ίδια πράγματα. Όταν πρέπει να κάνω δουλειές ανιαρές, που οι άλλοι τις αποφεύγουν. Καλό είναι να θυμάμαι ότι ο Κύριος θα μου δώσει το μισθό μου για κάθε τι που έκανα με πιστότητα για Εκείνον.
                                                     

Χωρίς αμφισβητήσεις, δηλαδή χωρίς αντιλογία και αντίδραση. Όταν αποφασίζω να πάρω το μυαλό μου από τον εαυτό μου και τα προβλήματά μου, παύω να σκέφτομαι ότι αυτή η κατάσταση δεν μου είναι ευχάριστη. Μαθαίνω να μην αντιδρώ με αμφισβήτηση  για τους τρόπους που ενεργεί ο Θεός, για τους δρόμους που με οδηγεί, και για το ότι δεν επεμβαίνει όπως θα ήθελα στη ζωή μου. Μαθαίνω να Τον εμπιστεύομαι και να Τον υπακούω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου