"Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε την καρδιά σας... " Ψαλμός 95:7
Αυτά
τα φοβερά γεγονότα δεν είναι παρά ένα μικρό σε έκταση συμβάν σε
σύγκριση με το δυσοίωνο μέλλον του κόσμου μας. Ερχόμαστε πράγματι σε
αμηχανία όταν σκεφτόμαστε τα λόγια της Βίβλου στη δεύτερη επιστολή του
Πέτρου 3:7 : "οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη,
είναι αποταμιευμένοι διαμέσου τού ίδιου λόγου, καθώς φυλάγονται για τη
φωτιά κατά την ημέρα τής κρίσης και της απώλειας των ασεβών ανθρώπων", καθώς και επίσης στο εδάφιο 10 : "[...]
οι ουρανοί θα παρέλθουν με ορμητικόν συριστό ήχο, και τα στοιχεία,
καθώς θα καίγονται, θα διαλυθούν, και η γη, και τα έργα που βρίσκονται
σ' αυτή, θα κατακαούν". Παρ' όλα αυτά, είναι τα λόγια του Θεού
και δεν μπορούμε παρά να δεχτούμε την ετυμηγορία Του για το μέλλον αυτού
του κόσμου και της ανθρωπότητας.
Σε
κάποιο άρθρο, αφιερωμένο στις "τελευταίες ημέρες" της Πομπηίας, η
διευθύντρια των αρχαιολογικών ερευνών στην περιοχή της Καμπανίας
αναπαράστησε τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν την τραγική ημέρα του έτους
79 μ.Χ , όταν η πόλη θάφτηκε κάτω από αλλεπάλληλα στρώματα στάχτης.
"Πολλοί κάτοικοι, κυρίως ο πλούσιος πληθυσμός της, αρνήθηκαν να
εγκαταλείψουν τις όμορφες κατοικίες τους και τα πολύτιμα υπάρχοντά τους.
Προσπάθησαν να προστατευτούν, ελπίζοντας ότι το κύμα της φρίκης θα
περνούσε και δε θα τους έπληττε. Η απόφαση τους τούς κόστισε τη ζωή. Ο
ποταμός της καυτής λάβας κάλυψε τα πάντα. Η Πομπηία πέθανε".
Αυτά
τα φοβερά γεγονότα δεν είναι παρά ένα μικρό σε έκταση συμβάν σε
σύγκριση με το δυσοίωνο μέλλον του κόσμου μας. Ερχόμαστε πράγματι σε
αμηχανία όταν σκεφτόμαστε τα λόγια της Βίβλου στη δεύτερη επιστολή του
Πέτρου 3:7 : "οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη,
είναι αποταμιευμένοι διαμέσου τού ίδιου λόγου, καθώς φυλάγονται για τη
φωτιά κατά την ημέρα τής κρίσης και της απώλειας των ασεβών ανθρώπων", καθώς και επίσης στο εδάφιο 10 : "[...]
οι ουρανοί θα παρέλθουν με ορμητικόν συριστό ήχο, και τα στοιχεία,
καθώς θα καίγονται, θα διαλυθούν, και η γη, και τα έργα που βρίσκονται
σ' αυτή, θα κατακαούν". Παρ' όλα αυτά, είναι τα λόγια του Θεού
και δεν μπορούμε παρά να δεχτούμε την ετυμηγορία Του για το μέλλον αυτού
του κόσμου και της ανθρωπότητας.
Αυτό,
όμως, δεν πρέπει να μας οδηγεί στο φόβο. Ο Θεός έχει ήδη ανοίξει δρόμο
συμφιλίωσης και συγχώρεσης: τον Ιησού Χριστό. Ας Του δώσουμε το χέρι,
και πριν απ' αυτό την καρδιά μας, ώστε η ζωή μας να είναι ασφαλής μαζί
Του αιώνια. Σήμερα είναι ακόμη καιρός χάρης για όποιον αισθάνεται
αμαρτωλός και ψάχνει για σωτηρία. Σήμερα ο Θεός ίσως να περιμένει εσένα
να Του πεις ότι θέλεις να Τον γνωρίσεις και να Τον κάνεις δικό σου. Μη
μοιάσεις με εκείνους τους κατοίκους της Πομπηίας που έβλεπαν το κακό να
πλησιάζει και πίστεψαν ότι θα ξέφευγαν. Ίσως όταν θέλησαν πράγματι να
κάνουν κάτι για να σώσουν τις ζωές τους να ήταν πάρα πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου