"Ένα πράγμα κάνω, λησμονώντας μεν όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενος δε σε όσα βρίσκονται μπροστά, τρέχω προς τον σκοπό, για το βραβείο τής άνω κλήσης τού Θεού εν Χριστώ Ιησού". Φιλιππησίους 3:13-14
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι άνθρωποι που πετυχαίνουν κάτι σπουδαίο στη ζωή τους είναι εκείνοι που παθιάζονται για μία μόνο μεγάλη φιλοδοξία και ένα μοναδικό στόχο. Αν θέλεις να σκαρφαλώσεις σε μια νέα κορυφή, να κερδίσεις κάποιο σπουδαίο βραβείο, να κάνεις μια νέα ανακάλυψη, να πολεμήσεις έναν εισβολέα, πρέπει να είσαι άνθρωπος δράσης, έτοιμος να θυσιάσεις σχεδόν τα πάντα για να εκπληρώσεις το μεγάλο σου σχέδιο.

Ας ξεκινήσουμε ξεχνώντας τα πίσω, που συχνά μας ταλαιπωρούν ή άλλοτε μας κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε "κάποιοι". Τις αποτυχίες μας, τις κακές στιγμές που ζήσαμε, τις αμαρτίες που διαπράξαμε, ας τα αφήσουμε στο παρελθόν. Διαφορετικά, θα μας θλίβουν μονίμως και θα ταλαιπωρούν την ψυχή μας. Καλό είναι να ξεχνάμε και τις όποιες επιτυχίες ή πνευματικές νίκες μας από τις οποίες αντλούμε ματαιοδοξία, δικαίωση ή εφησυχασμό.
Ο αθλητής που στοχεύει να κατακτήσει νέες νίκες, δεν αρκείται στις δάφνες του παρελθόντος, ούτε θυμάται συνέχεια τις ήττες του. Τρέχει μπροστά προς το σκοπό του, έχοντας νέα οράματα και καταβάλλοντας καινούργιες προσπάθειες για να τα πραγματοποιήσει.
Η κούρσα της χριστιανικής ζωής είναι ένας πολυδιάστατος αγώνας με ποικίλες δοκιμασίες: μοιάζει σαν το δέκαθλο που χρειάζεται σκληρή προπόνηση και επίπονη προετοιμασία για να το κερδίσει κανείς. Η διακύβευση είναι σπουδαία, και αν έχουμε δεσμευθεί σ' αυτόν τον αγώνα, ας θυμόμαστε ότι για έναν τόσο μεγάλο στόχο, όπως το βραβείο της αιώνιας ζωής, χρειάζεται απόλυτη προσήλωση και δέσμευση σ' αυτόν τον ένα και μοναδικό σκοπό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου