Αγαπάς τον Κύριο, κάποια απόδειξη;

"Γι' αυτό, σου λέω, συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, λίγο συγχωρείται, λίγο αγαπάει". Λουκάς 7:44

Κάποτε, οι άνθρωποι είχαν την εικόνα ενός Θεού συνέχεια θυμωμένου στο μυαλό τους και ανικανοποίητου για δικαιοσύνη. Μεγάλη αυταπάτη και πνευματική άγνοια. Αυτή η αντίληψη άλλαξε μέσα στους αιώνες μέσα από διάφορες διαδρομές. Αφού οι άνθρωποι απέρριψαν, στην πλειοψηφία τους, το Θεό και επίσημα, αρχής γενομένης με το Διαφωτισμό, φτάσαμε έως τη μετανεωτερικότητα των ημερών μας, όπου Τον "επανεφευρίσκουν", Τον "συμφιλιώνουν" με τον κόσμο, τις ανθρώπινες συνειδήσεις, την κοινωνία.

Ο "νέος" Θεός τους είναι "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση", ας μου επιτραπεί ο παραλληλισμός, του δημιουργού-ανθρώπου του σήμερα! Ευγενής, διαλλακτικός, ανεκτικός, έτοιμος να συνδράμει τις "απεριόριστες"  δυνατότητες του ανθρώπου. Να ενισχύσει την αξία του, να τον "απογειώσει" στα όνειρά του. Καθόλου άσκημη εικόνα, αλλά είναι απατηλή. 

Όταν ο Χριστός βρέθηκε στο σπίτι του Φαρισαίου Σίμωνα και μπήκε και εκείνη η αμαρτωλή γυναίκα, με το αλάβαστρο του μύρου στα χέρια, δεν ήρθε για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Δεν ήρθε για να πάρει κάτι από το Χριστό ή να κάνει επίδειξη πνευματικού μεγαλείου στους παρευρισκομένους. Ήρθε για να δώσει στον Κύριο ό,τι πολυτιμότερο είχε, κάτι που είχε κόστος γι' αυτήν, γιατί αν αποφάσιζε να πουλήσει το πανάκριβο αυτό άρωμα, θα κέρδιζε πάρα πολλά χρήματα. Και όταν πρόσφερε τη δική της μοναδική αξία, το έκανε με δάκρυα και μεγάλη ταπείνωση μπροστά σε όλους εκείνους που την κατέκριναν, ο καθένας για το δικό του λόγο. 

Αν ο Χριστός τη δέχεται και τη συγχωρεί, αν την εξυψώνει και τη δικαιώνει μπροστά στα μάτια εκείνων που την περιφρονούν, δεν είναι γιατί είναι  μια αμαρτωλή. Είναι γιατί το αναγνώρισε δημόσια και έκανε "ό,τι μπορούσε" (Μάρκος 14:8) για να δείξει τη μεταμέλεια και τη συντριβή της. Η γυναίκα συγχωρήθηκε γιατί "αγάπησε πολύ", και την αγάπη της την απέδειξε με την προσφορά της.

Εγώ και εσύ, που πιστεύουμε στο Θεό, πώς το έχουμε αποδείξει; Ποιο μύρο "σπαταλήσαμε" για χάρη Του; Ποιο όνειρό μας θυσιάσαμε στα πόδια Του; Τι δώσαμε σ' Αυτόν ώστε ο Κύριος να πει και για εμάς: "συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες σου· επειδή, αγάπησες πολύ"...