"Μακάριοι είναι εκείνοι, των οποίων συγχωρήθηκαν οι ανομίες, και των οποίων σκεπάστηκαν οι αμαρτίες. Μακάριος ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν θα του λογαριάσει αμαρτία". Ρωμαίους 4:7-8
Ο Ιάκωβος ο 2ος, βασιλιάς της Αγγλίας κατά το 17ο αιώνα, ήταν ένας αυταρχικός μονάρχης. Όταν εκθρονίστηκε, κατέφυγε στη Γαλλία όπου και πέθανε στο κάστρο του Σαν Ζερμαίν αν Λε το 1701. Επιρρεπής στην εκδίκηση, είπε μια ημέρα σ' έναν αυλικό αξιωματούχο που είχε στασιάσει εναντίον του: "Κύριε, ξέρετε ότι είναι στην εξουσία μου να σας συγχωρήσω. - Ναι, απάντησε ο αξιωματούχος, το ξέρω ότι είναι στην εξουσία σας, αλλά γνωρίζω επίσης ότι δεν είναι στο χαρακτήρα σας".
Η συγχώρεση δεν είναι η φυσική κλίση του ανθρώπου. Είναι με το χαρακτήρα του Θεού που η λέξη αυτή είναι ουσιαστικά συνδεδεμένη. Ο Νεεμίας λέει: "Αλλ' εσύ είσαι Θεός συγχωρητικός, ελεήμονας και οικτίρμονας, μακρόθυμος και πολυέλεος..." (εδ. 9:17). Ο προφήτης Ησαΐας το επιβεβαιώνει: "Ο ασεβής ας εγκαταλείπει τον δρόμο του, και ο άδικος τις βουλές του· κι ας επιστρέψει στον Κύριο, και θα τον ελεήσει· και στον Θεό μας, για τον λόγο ότι αυτός θα συγχωρήσει άφθονα" (εδ. 55:7).
Κανείς μας δεν αξίζει τη συγχώρεση του Θεού. Και κανείς δε θα μπορούσε με τις πράξεις του να την αποκτήσει. Κι όμως, ο Θεός μάς τη χαρίζει δωρεάν δια της πίστεως. Με τη μετάνοια και την αναγνώριση της αμαρτωλής μας κατάστασης μπροστά Του, ο Θεός μάς κάνει παιδιά Του. Αρκεί να κοιτάξουμε τη θυσία του Ιησού Χριστού για χάρη μας. Αυτή μας δικαίωσε μπροστά στα μάτια του Θεού.
Είναι στο χαρακτήρα του Θεού να είναι συγχωρητικός, γι' αυτό και έκανε όλο το δρόμο προς εσένα. Δε χρειάζεται τώρα παρά ένα βήμα να κάνεις εσύ προς Αυτόν: εκείνο της πίστης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου