"Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί [...] δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια". Α' Κορινθίους 13:4,6.
Πριν αρκετό καιρό έτυχε να διαβάσω τις απόψεις κάποιας Αμερικανίδας ψυχολόγου, ειδικής στα θέματα σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων. Ανάμεσα στα πολλά τα οποία ανέλυε, μου έκανε εντύπωση κάτι που δεν είναι πρωτάκουστο στην εποχή μας. Έλεγε ότι, γενικά, οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν ένα άτομο με το οποίο θα οικοδομήσουν μια σχέση μέσα στην οποία θα αισθάνονται ασφάλεια. Θα μπορούν να είναι απόλυτα ο εαυτός τους, χωρίς να χρειάζεται να αλλάξουν τίποτα από τον χαρακτήρα τους.
Έχετε σίγουρα ακούσει τη φράση: "Αυτός/ αυτή είμαι, και σε όποιον αρέσω!" Και αυτό γιατί οι περισσότεροι θέλουν να αρέσουν και να αγαπιούνται γι' αυτό ακριβώς που είναι -ανεξάρτητα αν είναι όμορφο ή λογικό αυτό που είναι- και όχι να βρουν κάποιο άτομο που θα αρχίσει να βλέπει τάχα "προβλήματα" στον χαρακτήρα τους, τα οποία θα προσπαθεί "να διορθώσει". Εννοείται ότι το να μας αγαπούν γι' αυτό που είμαστε, μας κάνει να αισθανόμαστε χαρούμενοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Κανείς μας δεν θα ήθελε δίπλα του κάποιον που διαρκώς θα του έβρισκε ελαττώματα και θα προσπαθούσε να φτιάξει στα "σωστά μέτρα" την προσωπικότητά του.
Όμως, από αυτό το άκρο μέχρι το να απαιτούμε να βρίσκει κάποιος όλα μας τα χαρακτηριστικά αξιοζήλευτα -και εμείς να μη θέλουμε τίποτα να αλλάξει πάνω μας- υπάρχει μεγάλη απόσταση. Μάλλον θα ήταν τραγική μια τέτοια αγάπη, αν πράγματι υπήρχε, και σίγουρα όχι αληθινή, που ενώ θα έβλεπε πάνω μας λάθη, ανοησίες και ελλείψεις, θα μας νανούριζε μέσα στην αυταπάτη μας.
Η πραγματική αγάπη δεν σκοπεύει να μεταλλάξει τον άλλον και να τον αλλοτριώσει. Έχει στόχο να τον κάνει ακόμη καλύτερο, πιο όμορφο ψυχικά, υψώνοντάς τον και βοηθώντας τον να απαλλαγεί απ' αυτά που τον ζημιώνουν, τον γελοιοποιούν και τον εκθέτουν. Ο Κύριος, που αγάπησε αληθινά την εκκλησία Του, δεν κουκούλωσε την ασκήμια της. Ούτε της έκρυψε την αλήθεια για να μην πονέσει, χάσει την αυτοεκτίμησή της και στενοχωρηθεί. Αντίθετα, "παρέδωσε τον εαυτό του για χάρη της [...] για να την παραστήσει στον εαυτό του εκκλησία ένδοξη, χωρίς να έχει κάποια κηλίδα ή ρυτίδα ή κάτι αυτού τού είδους, αλλά για να είναι αγία και χωρίς ψεγάδι". (Εφεσίους 5:25-27). Μακάρι οι άντρες και οι γυναίκες με τέτοια αληθινή αγάπη να περιβάλλουν τους συζύγους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου