"Η υπερηφάνεια προηγείται τού ολέθρου, και η υψηλοφροσύνη τού πνεύματος προηγείται της πτώσης". Παροιμίες 16:17.
Γνωρίζετε πόσο βλαβερή είναι η περηφάνια για τη ζωή του ανθρώπου; Στις μέρες μας έχει αναδειχθεί πλέον σε "προτέρημα" του χαρακτήρα και σε καύχημα. Μάλλον έχουμε μπερδέψει τα πράγματα, γιατί περηφάνια δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση αξιοπρέπεια ή αυτοσεβασμός, στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν τόσο εμάς όσο και τις εκδηλώσεις της ζωής μας.
Η περηφάνια είναι η μεγάλη "αρρώστια" του ανθρώπου και συμπυκνώνει σε μια λέξη την αιτία όλων των κακών και των συμφορών του ίδιου και της ανθρωπότητας. Και αυτό γιατί η υπερηφάνεια φουσκώνει τον άνθρωπο και του δίνει μια εντελώς λάθος εκτίμηση του εαυτού του. Αν θέλετε να ξέρετε πότε κάποιος είναι υπερήφανος, τότε προσέξτε τη στάση του. Αναζητά ευκαιρίες ώστε να γίνεται το κέντρο της προσοχής. Θέλει οι άλλοι να μιλούν μόνο επαινετικά γι' αυτόν, να τον θαυμάζουν και να τον έχουν ως πρότυπο. Δεν δέχεται ποτέ ότι κάνει λάθη, αντίθετα πιστεύει ότι είναι ο καλύτερος, ο πιο ικανός, ο πιο έξυπνος, ο πιο ωραίος...

Αν ζει κανείς με έναν τέτοιο τρόπο, τότε κινδυνεύει αργά ή γρήγορα να ξεσκεπαστεί και να φανεί η μικρότητά του. Η υπερηφάνεια του θα τον οδηγήσει κάποια στιγμή σε ανόητες πράξεις, γιατί φουσκώνοντας από εγωισμό, υπερεκτιμά τις δυνάμεις του και πράττει άτοπα. Ταυτόχρονα, η υπερηφάνεια είναι και πρόκληση στα μάτια του Θεού. Είναι Αυτός που, σε τελική ανάλυση, κρίνει την όποια αξία κάποιου, και όχι αυτά τα οποία λέει ο ίδιος ή αυτά που οι γύρω του πιστεύουν και λένε γι' αυτόν.
Φυλάξου από την αμαρτία της περηφάνιας και ζήτησε από τον Θεό να σε κρατά ταπεινό. Η ταπείνωση δεν πρόκειται να σε ζημιώσει σε καμιά περίπτωση. Ούτε όταν συναναστρέφεσαι με ανθρώπους ούτε όταν στέκεσαι μπροστά στον Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου