"Και καθώς οι άγγελοι αναχώρησαν απ' αυτούς στον ουρανό, οι άνθρωποι, οι ποιμένες, είπαν αναμεταξύ τους: Ας πάμε, λοιπόν, στη Βηθλεέμ, και ας δούμε αυτόν τον λόγο, αυτό που συνέβηκε, το οποίο ο Κύριος μας φανέρωσε". Λουκάς 2:15.
Ήταν ένα χαρτάκι κολλημένο στον τοίχο της κουζίνας, συγκεκριμένα πάνω από τον νεροχύτη, που τράβηξε την προσοχή μου σε κάποια επίσκεψη στο σπίτι μιας χριστιανής φίλης μου. Έγραφε τα εξής: "Οι υποσχέσεις του Θεού είναι αληθινές για όσους τις πιστεύουν".
Δεν ξέρω αν σας έχει προβληματίσει το κατά πόσο είναι αληθινές οι υποσχέσεις του Θεού και σε ποιες περιπτώσεις γίνονται πραγματικότητα, ή γιατί δεν πραγματοποιούνται στην ολότητά τους κάποιες φορές. Όσο κι αν ψάξουμε, θα δούμε ότι οι αγαθές προθέσεις του Κυρίου για τη ζωή μας υπάρχουν, και η Αγία Γραφή έχει αναρίθμητες τέτοιες, που αφορούν στη επίγεια και επουράνια ζωή μας.

Η αντίδρασή τους δεν μοιάζει με την αντίδρασή μας όταν διαβάζουμε τις αλήθειες μέσα στον Λόγο του Θεού και το Πνεύμα Του μας τις υπογραμμίζει, ή μας τις θυμίζει. Οι βοσκοί δεν άρχισαν τις ερωτήσεις. Δεν αφέθηκαν σε συλλογισμούς. Με μια απλή και αξιοζήλευτη πίστη, είπαν: "Ας πάμε, λοιπόν, στη Βηθλεέμ, και ας δούμε αυτόν τον λόγο, αυτό που συνέβηκε, το οποίο ο Κύριος μας φανέρωσε" (Λουκάς 2:15). Δεν είπαν, όπως εμείς κάνουμε μάλλον σήμερα: "Ας πάμε και ας δούμε αν αυτό το πράγμα όντως συνέβη". Για να μην πω ότι δεν θα λέγαμε καθόλου: "Ας πάμε", αλλά: "Δεν αξίζει τον κόπο να πάμε και να χάνουμε χρόνο... "
Η δυσπιστία της πίστης, που συνεπάγεται έλλειψη απαντήσεων, μήπως τελικά επιβεβαιώνει την αρχική σκέψη; "Οι υποσχέσεις του Θεού είναι αληθινές για όσους τις πιστεύουν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου