Κατακτώντας την υποσχεμένη γη

 "Είναι δε η πίστη, πεποίθηση γι' αυτά που ελπίζονται, βεβαίωση για πράγματα που δεν βλέπονται". Εβραίους 11:1

Η ιστορία λέει ότι ένας ρωμαίος στρατηγός επέστρεφε από τη Γαλατία στην Ιταλία με ό,τι είχε απομείνει από το νικηφόρο στρατό του. Οι άντρες προχωρούσαν ήδη με δυσκολία όταν αντίκρισαν τις ράχες των Άλπεων. Κάποιοι ήταν σχεδόν έτοιμοι να εγκαταλείψουν το πέρασμα των στενών και τις βραχώδεις διαβάσεις. Όσο ανέβαιναν ψηλότερα, το χιόνι τούς μαστίγωνε, ακόμα και οι πιο ατρόμητοι άρχισαν ν' αποθαρρύνονται. Ο ένδοξος στρατηγός, βλέποντας την απελπισία και την κούρασή τους, στάθηκε πάνω σ' ένα βράχο και με σταθερό χέρι έδειξε τη γραμμή των κορυφών φωνάζοντας: "Στρατιώτες! Πίσω απ' αυτή τη γραμμή, είναι η Ιταλία! Η Ιταλία!  Τα εύφορα χωράφια, οι πλούσιοι οπωρώνες, οι αναβλύζουσες πηγές, το σπίτι... ένας πατέρας, μια μητέρα, μια σύζυγος, παιδιά, μια αρραβωνιαστικιά που περιμένει...!" Οι αδύναμες καρδιές τους πήραν θάρρος και οι κουρασμένοι τους μύες βρήκαν ένα καινούργιο σφρίγος που έκανε την εξασθενημένη λεγεώνα να διασχίσει και το τελευταίο εμπόδιο. 

Πόσες φορές δεν είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια που ο Θεός μάς καλεί να καταβάλλουμε προκειμένου να κατακτήσουμε τη γη που μας υποσχέθηκε. Τη σωτηρία των παιδιών μας,  να σώσουμε τον προβληματικό γάμο μας,  να γεφυρώσουμε διαφορές και συγκρούσεις με άτομα του περιβάλλοντός μας, να  συγχωρήσουμε, να βρούμε εργασία, να νικήσουμε μια αμαρτία που μας βασανίζει... Η λίστα είναι μεγάλη και ο καθένας από μας γνωρίζει πια είναι η γη που ο Θεός τον καλεί να κατακτήσει στην πνευματική πορεία του, στην κάθε του μέρα. 

Σίγουρα αγωνιζόμαστε και παλεύουμε  για να κάνουμε δικές μας τις υποσχέσεις του Θεού. Τίποτα στα πνευματικά πράγματα δεν λειτουργεί χωρίς τη δική μας συγκατάθεση και συνεργασία. Ο Θεός κάνει πάντα το μεγαλύτερο μέρος, αλλά αυτό δεν ακυρώνει τη δική μας συμμετοχή στην προσπάθεια. Φυσικό λοιπόν είναι σε μια μάχη να υποστούμε απώλειες. Ν' αποκάνουμε, να θελήσουμε κουρασμένοι να εγκαταλείψουμε... Η γη που επιθυμούμε να κατακτήσουμε μοιάζει άπιαστη και μακρινή.

Ο Θεός όμως, σαν το μεγάλο στρατηγό που παρακολουθεί τις μάχες μας, μας ενδυναμώνει με το σταθερό Του χέρι. Μας εμπνέει με το Πνεύμα Του το Άγιο και  τον Λόγο Του. Χωρίς την ενθάρρυνσή Του, οι ψυχές μας θα στέρευαν από δυνάμεις, από ελπίδα και τη βεβαιότητα ότι μπορούμε να νικήσουμε. Η γη που μας υποσχέθηκε είναι μπροστά μας, αρκεί εμείς να μην εγκαταλείψουμε αποκαμωμένοι την προσπάθεια να την κατακτήσουμε.