"Ο Ιησούς, λοιπόν ύψωσε τα μάτια του , και βλέποντας ότι ένα μεγάλο πλήθος έρχεται προς αυτόν, λέει στο Φίλιππο: Από πού θα αγοράσουμε ψωμιά, για να φάνε αυτοί; Κι αυτό το έλεγε δοκιμάζοντας τον, επειδή αυτός ήξερε τι επρόκειτο να κάνει". Ιωάννης 6:5-6.
Ο Ιησούς Χριστός ρωτά το μαθητή Του Φίλιππο μια ερώτηση στην οποία αδυνατεί ν' απαντήσει. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του χρειαζόταν ένα τεράστιο ποσό για ν' αγοράσουν αρκετά ψωμιά ώστε να χορτάσουν στοιχειωδώς όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ακολουθούσαν το Χριστό. Ένας άλλος μαθητής θυμίζει ότι εκεί ανάμεσά τους βρίσκεται ένα μικρό αγόρι που έχει πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, αλλά είναι ένα τίποτα μπροστά στις ανάγκες αυτού του πλήθους! Συμπέρασμα για τους δύο αποστόλους; Δεν υπάρχουν τα μέσα, ούτε έχουν τη δυνατότητα ν' αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση.
Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς δοκίμαζε το Φίλιππο μ' αυτήν Του την ερώτηση γιατί βλέπουμε ότι ο Λόγος του Θεού λέει: "ήξερε τι επρόκειτο να κάνει". Ο Κύριος γνώριζε ότι τα μέσα που διέθεταν οι μαθητές ήταν ελλιπή και η λύση βρισκόταν στη θεϊκή δύναμή Του. Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί σε μια αντίστοιχη θέση; Χρειαζόμαστε δυνάμεις για ν' αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής αλλά κοιτώντας μέσα μας, δεν βρίσκουμε παρά ελάχιστες. Άλλες φορές, έχουμε ανάγκη από λύσεις σε θέματα που μας απασχολούν, στην υγεία, στην εργασία, στην οικογένειά μας, στο περιβάλλον μας, μα δεν έχουμε τίποτα σχεδόν στη διάθεσή μας για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας ή να βρούμε διέξοδο στην περίπτωσή μας. Τότε πού πάμε; Τι κάνουμε; Αν σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας δεν υπάρχουν λύσεις, μήπως καλό θα ήταν να φέρουμε το ζήτημά μας στο Θεό και να περιμένουμε τι Αυτός θα κάνει για μας; Ο Κύριος χρησιμοποίησε τα ταπεινά αποθέματα ενός παιδιού για να ταΐσει ένα πλήθος πέντε χιλιάδων ανθρώπων. Και όχι μόνο, οι μαθητές αναγκάστηκαν να μαζέψουν ένα σωρό περισσεύματα.
Αυτή η βιβλική αφήγηση μάς ενθαρρύνει ώστε να μην αποκάμουμε μπροστά στα προβλήματα και τις ανάγκες. Αν συχνά βρισκόμαστε μπροστά σε καταστάσεις που μας ξεπερνούν, αν αισθανόμαστε τη φτώχεια και την ανεπάρκεια των πηγών μας, ας μη χάνουμε την πίστη μας σ' Εκείνον. Ας θυμόμαστε ότι ο Σωτήρας μας που μας αγαπάει, γνωρίζει τις ανάγκες μας, ξέρει τι είναι το καλύτερο για μας και ξέρει φυσικά τι πρόκειται να κάνει. Ας Του εμπιστευόμαστε με πίστη τα ζητήματά μας, ας δίνουμε σ' Αυτόν ό,τι έχουμε. Το λίγο που διαθέτουμε, ας το αφήνουμε μ' εμπιστοσύνη μπροστά Του και ας κοιτάζουμε όχι τη φτώχεια μας αλλά τη θεϊκή δύναμη που μπορεί να μας παρέχει τα πάντα πλουσίως. Ο Χριστός χαίρεται να φανερώνει την πλατιά Του καρδιά σε μας και χαίρεται πολύ περισσότερο να χρησιμοποιεί ό,τι εμείς του προσφέρουμε με πίστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου