Νόημα στη ζωή

"Γι' αυτό μίσησα τη ζωή, επειδή τα έργα που γίνονται κάτω από τον ήλιο μού φάνηκαν γεμάτα μόχθο, επειδή, τα πάντα είναι ματαιότητα και θλίψη πνεύματος". Εκκλησιαστής 2: 17

"Σήμερα περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν, το κακό που απειλεί τους σύχρονους ανθρώπους, είναι η κατάθλιψη. Αυτή πηγάζει από την αδυναμία να δώσει κανείς νόημα στη ζωή του όπου όλα περνάνε και βαίνουν προς το τέλος", έγραψε ο Σιλβάνο Αριέτι, ιταλοαμερικανός ψυχίατρος. Ο Εκκλησιαστής είχε ήδη εντοπίσει εδώ και χιλιάδες χρόνια ότι όλ' αυτά που με πάθος αναζητούν οι άνθρωποι δεν μπορούν να δώσουν τελικά νόημα στη ζωή. Η διασημότητα, τα υλικά αγαθά, το χρήμα, οι απολαύσεις, η ευτυχία, η μόρφωση, η εξουσία, η εργασία, τα πάντα έχουν μπολιαστεί από τη ματαιότητα.

Παρ' όλα αυτά, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου της Αγίας Γραφής δεν έπεσε σε κατάθλιψη. Διαβάζοντας το βιβλίο του, βλέπουμε σιγά σιγά μια ακτίνα φωτός να διαπερνά τα βαριά σύννεφα της ανθρώπινης πεπερασμένης ύπαρξης. Βλέπουμε μια διέξοδο, μια ανακούφιση μπροστά σ' αυτό το έντονο συναίσθημα του κενού και της απελπισίας. Η ακτίνα φωτός δεν είναι άλλη από το φόβο του Θεού, όχι σαν υπεκφυγή μπροστά σε μια αβυσσαλέα πραγματικότητα αλλά σαν το μόνο αληθινό δρόμο που αξίζει να εκλέξει κανείς. Καθώς μελετούμε το βιβλίο του διακρίνουμε ανάμεσα στα τόσα αδιέξοδα που οδηγούν οι ανθρώπινες λύσεις, την οδό που οδηγεί στη ζωή: "Να φοβάσαι το Θεό και να τηρείς τις εντολές του, δεδομένου ότι αυτό είναι το παν τού ανθρώπου" (Εκκλησιαστής 12: 13).

Ο φόβος και ο σεβασμός του Θεού αποτελεί τη βάση για να μπορέσει ο άνθρωπος να γνωρίσει το Θεό. Να γνωρίσει την αγάπη Του. Να βρει βέβαιες απαντήσεις στα ερωτηματικά του και τέλος να ζήσει  τη ζωή του με νόημα, χαρά και ελπίδα αιωνιότητας. Η πραγματική επίγνωση του Θεού, η αληθινή σχέση μαζί Του, και όχι η στείρα θεολογική γνώση που είναι νεκρή, είναι εκείνη που δίνει στον άνθρωπο δύναμη, ειρήνη και πληρότητα. Ο Χριστός ξέρει τι μπορεί να προσφέρει στην κουρασμένη ψυχή γι' αυτό και λέει: "Όποιος έρχεται σε μένα, δεν θα πεινάσει και όποιος πιστεύει σε μένα, δεν θα διψάσει ποτέ" (Ιωάννης 6:34).