Έξω από τη φωλιά

" Τον περιοδήγησε, τον διαπαιδαγώγησε, τον διαφύλαξε σαν την κόρη τού ματιού του. Όπως ο αετός σκεπάζει τη φωλιά του, περιθάλπει τους νεοσσούς του, καθώς απλώνει τις φτερούγες του, τους παίρνει και τους σηκώνει επάνω στα φτερά του. Έτσι ο Κύριος, μόνος, τον οδήγησε και δεν ήταν μαζί του ξένος θεός". Δευτερονόμιο 32: 11-12

Μεγαλειώδες αρπακτικό πουλί, ο αετός χτίζει τη φωλιά του σ' ένα υψόμετρο 1500 μέτρων περίπου, μέσα σ' απόκρημνους βράχους. Η φωλιά του είναι φτιαγμένη από μικρά και μεγαλύτερα κλαδάκια και την σκεπάζει στο τέλος με τα πιο απαλά υλικά, όπως μαλλί και δέρματα, προκειμένου να είναι άνετη. Τα αετόπουλα μένουν αρκετό καιρό στη φωλιά έρχεται όμως κάποια στιγμή που πρέπει να πετάξουν με τα δικά τους φτερά! Ο αετός για να τ' αναγκάσει να το κάνουν χρησιμοποιεί μια μέθοδο εκπαίδευσης πολύ ιδιαίτερη. Αρχίζει ν' αφαιρεί απ' τη φωλιά ό,τι την κάνει απαλή και πουπουλένια και η μητέρα σπρώχνει έξω τ' αετόπουλο, το οποίο φυσικά και φοβάται να ριχτεί στο κενό.

Η μητέρα όμως είναι εκεί και παρακολουθεί, στροβιλίζεται από πάνω του, το συνοδεύει, το καθησυχάζει και το παρακινεί να τη μιμηθεί. Αν τύχει και ο μικρός αετός κατέβει επικίνδυνα προς το έδαφος, τότε η μητέρα του με μια αστραπιαία κίνηση πετάει από κάτω του και το μαζεύει στις φτερούγες της.

Τι ωραία η εικόνα που ο Θεός χρησιμοποιεί μέσα στο Λόγο Του για να δείξει τη φροντίδα Του για τα παιδιά Του!  Θέλει να τα δει να μεγαλώνουν, να ωριμάζουν, να δυναμώνουν, να μπορούν ν' αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες. Συχνά ταρακουνά τη ζωή μας που είναι αρκετά άνετη με μεγάλες δοκιμασίες. Τότε τι κάνουμε; Βουλιάζουμε πανικόβλητοι; Αμφιβάλλουμε για την αγάπη Του; Βασανιζόμαστε από τα γιατί;

 Αν αυτό συμβαίνει, είναι η στιγμή που μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε να Τον εμπιστευόμαστε.  Όπως ο αετός, που δεν αφήνει λεπτό τ' αετόπουλο απ' τα μάτια του και είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να το σηκώσει στις φτερούγιες του, έτσι και ο Ουράνιος Πατέρας μας μάς παρακολουθεί. Είναι εκεί και κοιτάζει κάθε πέταγμά μας, κάθε αβέβαιο βήμα μας. Είναι εκεί για να μας μάθει να πετάμε με σιγουριά, να μπορούμε να σκίζουμε τους αιθέρες της ζωής μέσα στις μπόρες και τις δυσκολίες. Είναι δίπλα μας αδιάκοπα και κάνει γνωστή την παρουσία Του,  φανερώνει τη δύναμή και τη φροντίδα Του μέσα στη δίνη που περνάμε. Ό,τι και αν επιτρέπει στη ζωή μας, το κάνει μόνο για το συμφέρον μας και δεν παύει  στιγμή να διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο.

  Αετός δεν γεννιέται κανείς αλλά γίνεται.