"Ο Ιησούς αποκρινόμενος, λέει σ' αυτόν: Τι θέλεις να σου κάνω; Και ο τυφλός τού είπε: Ραββουνί, να ανακτήσω την όρασή μου. Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Πήγαινε, η πίστη σου σε έσωσε". Μάρκος 10:51-52.
Κατά το ταξίδι του προς την Ιερουσαλήμ ο Ιησούς, και ενώ περνούσε έξω από την Ιεριχώ, συνάντησε έναν τυφλό που ζητιάνευε στην άκρη του δρόμου με το όνομα Βαρτίμαιος. Στην ερώτηση του τυφλού ποιος περνά και υπάρχει τόσο πλήθος, οι γύρω του απάντησαν ότι επρόκειτο για τον Ιησού το Ναζωραίο. Ο τυφλός Βαρτίμαιος φαίνεται να ήξερε καλύτερα από το πλήθος που τον πληροφόρησε ποιος ήταν πραγματικά αυτός ο Ιησούς, διότι ακούγοντας το όνομα Του άρχισε να φωνάζει δυνατά: "Υιέ του Δαβίδ, Ιησού, ελέησέ με". Του απέδωσε τον τίτλο που του άρμοζε, ένα βασιλικό τίτλο ως απόγονος του Δαβίδ. Ένα τίτλο που λίγα άτομα πίστευαν για την εποχή εκείνη ότι του ανήκε.
Πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να τον κάνουν να σιωπήσει επιπλήττοντάς τον. Τι είχαν να χάσουν ή τι τους ένοιαζε τελικά η τραγική κατάσταση του συνανθρώπου τους; Αυτοί έβλεπαν το φως, απολάμβαναν την ομορφιά της ζωής. Όσο για το Βαρτίμαιο, μάλλον πίστευαν ότι θα έπρεπε να είχε συνηθίσει τη μοίρα του και δεν θα έπρεπε να περιμένει καμιά αλλαγή. Όμως ο Βαρτίμαιος δεν σκεφτόταν έτσι. Είναι τυφλός, ναι το ξέρει, αλλά για μια και μόνη φορά τού δίνεται η ευκαιρία να θεραπευτεί, να δει χάρις στην επέμβαση του Ιησού. Αυτό το πιστεύει αληθινά ο Βαρτίμαιος γι' αυτό φωνάζει απεγνωσμένα γεμάτος θάρρος, όλο και πιο δυνατά. Ο Χριστός που τον άκουσε, είπε να τον φωνάξουν και καθώς ο τυφλός στέκεται μπροστά του, του κάνει μια ερώτηση: "Τι θέλεις να σου κάνω;" Παράξενη ερώτηση τού απευθύνει ο Ιησούς, διότι πώς είναι δυνατόν να μην ξέρει την ανάγκη που εξέφραζαν όλες αυτές οι απεγνωσμένες κραυγές; Γιατί τον ρωτάει λοιπόν; Φαίνεται ότι ο Χριστός θέλει ν' ακούσει ξεκάθαρα τη διατύπωση του αιτήματος του, της ανάγκης του από το στόμα του.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις δικές μας προσευχές. Τι λέμε όταν προσευχόμαστε στο Θεό; Μήπως μένουμε σε γενικότητες και φοβόμαστε να διατυπώσουμε με σαφή, απλό τρόπο τα αιτήματά μας; Ας είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί, χωρίς δισταγμό ή φόβο. Μιλάμε στον Πατέρα μας ο οποίος "είναι κοντά σε όλους εκείνους που τον επικαλούνται, σε όλους εκείνους που τον επικαλούνται αληθινά. Εκπληρώνει την επιθυμία εκείνων που τον φοβούνται και εισακούει την κραυγή τους, και τους σώζει" Ψαλμός 145: 18-19.
Ο Θεός χαίρεται να ακούει τις ανάγκες μας, τις θλίψεις μας, τα ζητήματά μας, τους προβληματισμούς μας. Δεν κουράζεται, ούτε δυσαρεστείται όσες φορές και αν πάμε μπροστά στο θρόνο Του για να ζητήσουμε τη βοήθεια και τη χάρη Του. Ας Του πούμε ό,τι μας απασχολεί, ό,τι θα θέλαμε, και ας αφήσουμε σ' Αυτόν με πίστη τον τρόπο με τον οποίο θ' απαντήσει στο αίτημά μας. Δεν χρειάζεται να Του υποδείξουμε τη λύση, ούτε ν' ανησυχούμε για την έκβαση. Εκείνος με αγάπη και τρυφερότητα "μπορεί με υπερπερίσσιο τρόπο να κάνει παραπάνω από όλα όσα ζητάμε ή αντιλαμβανόμαστε με το νου" (Εφεσίους 3: 20).
"Τι θέλεις να σου κάνω;"
Μακάρι αυτή η ερώτηση του Χριστού να μας ενθαρρύνει
ώστε να μην παύουμε να προσευχόμαστε και
να μας θυμίζει να είμαστε συγκεκριμένοι με τα αιτήματά μας.
Μακάρι αυτή η ερώτηση του Χριστού να μας ενθαρρύνει
ώστε να μην παύουμε να προσευχόμαστε και
να μας θυμίζει να είμαστε συγκεκριμένοι με τα αιτήματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου