«Κάθε δόση αγαθή και κάθε τέλειο δώρημα, είναι από πάνω, το οποίο κατεβαίνει από τον
Πατέρα των φώτων, στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής». Ιάκωβος
1:17
Ο κόσμος μας αλλάζει τόσο γρήγορα. Μερικές φορές αδυνατούμε
να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του. Η τεχνολογία, η ρομποτική, η γενετική, οι
επιστήμες καλπάζουν στην κατάκτηση της γνώσης και της προόδου. Αλλά οι αλλαγές δεν είναι μόνο θετικές. Πόλεμοι ξεσπούν, πληθυσμοί διαιρούνται και
διχάζονται σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Πείνα και δυστυχία μαστίζουν τους λαούς . Οικονομικοί θεσμοί, κράτη,
επιχειρήσεις συχνά κλονίζονται και καταρρέουν.
Κλιματολογικές αλλαγές και οικολογικές καταστροφές πλήττουν το
περιβάλλον. Οι ηθικές αξίες
αμφισβητούνται συνεχώς. Ο κόσμος
μας βρίσκεται σε διαρκή ροή και κίνηση, μεταβάλλεται, αλλάζει. Ακόμα και εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε… Αναπόφευκτα μεγαλώνουμε, γερνάμε. Η ζωή μας
κυλά και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει το χρόνο. Το βλέπουμε στο πρόσωπο μας,
στις δυνάμεις μας, στη μνήμη μας που συχνά σφάλλει, στη διάθεση και τη διαύγεια
μας.
Υπάρχει όμως κάποιο πρόσωπο που δεν αλλάζει. Ο χαρακτήρας
Του μένει ο ίδιος εδώ και χιλιάδες χρόνια,
η αγάπη, η πιστότητα και η αλήθεια Του δεν μεταβάλλονται. Είναι ο Θεός,
που ο ίδιος διακηρύττει μέσα στο Λόγο Του: «Εγώ
είμαι ο Κύριος, δεν αλλοιώνομαι γι’ αυτό, εσείς, οι γιοι Ιακώβ, δεν
απολεστήκατε». (Μαλαχίας 3:6)
Είναι ο Δημιουργός που καλεί
ακόμη και σήμερα τον άνθρωπο να επιστρέψει από τον αμαρτωλό δρόμο του σ’
Εκείνον που τον αγαπά και τον
περιμένει. Αν και οι αμαρτίες μας
«έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε μας και στο Θεό»
(Ησαΐας 59:2), ο Ιησούς Χριστός «είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκανε το δύο μέρη ένα,
και γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού,
καταργώντας την έχθρα επάνω στη σάρκα του» (Εφεσίους 2:14-15). Ο Χριστός έγινε η γέφυρα της επιστροφής μας, είναι Εκείνος που μας χάρισε τη δυνατότητα
μέσω της θυσίας Του να συμφιλιωθούμε με το Θεό. Να ξανακερδίσουμε το χαμένο μας
παράδεισο. Μόνο στην περίπτωση που ο άνθρωπος θέλει πραγματικά, μπορεί να κάνει δική του αυτή τη σωτηρία.
Μπορεί να γευτεί πώς είναι να ζει κανείς
με βεβαιότητα και ειρήνη, μ’ εμπιστοσύνη και ασφάλεια μέσα σ’ έναν
ταραγμένο κόσμο, ακουμπώντας επάνω στους αιώνιους βραχίονες Εκείνου που με το
Λόγο της δυνάμεως Του συντηρεί το σύμπαν
και εμάς τους ίδιους στη ζωή.
Ο απόστολος Παύλος είπε: «Ξέρω
σε ποιον πίστεψα, και είμαι πεπεισμένος ότι είναι δυνατός, να φυλάξει την
παρακαταθήκη μου μέχρι εκείνη την ημέρα» (Β’ Τιμόθεον 1:12). Μαζί μ’
αυτόν και εμείς που έχουμε την πείρα μιας τέτοιας λύτρωσης , μιας αναλλοίωτης
θεϊκής αγάπης και φροντίδας κάθε μέρα στη ζωή
μας «πιστεύουμε, γι’ αυτό και μιλάμε» (Β’
Κορινθίους 4:13). Μιλάμε ώστε και εσύ που διαβάζεις αυτά τα λόγια ν’
απολαύσεις τη δωρεά του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου