"Μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη". Μάρκος 7:21-22
Ποια είναι αυτή η λέξη που έχει σβηστεί από το λεξιλόγιο; Η λέξη αμαρτία. Για εκατομμύρια ανθρώπους έχει εντελώς χάσει τη σημασία και τη δύναμή της. Ίσως κάποιος πει ότι αυτή η έννοια επινοήθηκε από τον κλήρο προκειμένου να φοβίσει και να εκμεταλλευτεί τους ανθρώπους. Στην καλύτερη περίπτωση, κάποιοι χρησιμοποιούν τη λέξη αμαρτία για να ορίσουν κάτι που είναι φανερά σκανδαλώδες ή αξίζει ποινή φυλάκισης.
Όμως εδώ και πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Θεός περιέγραψε την εποχή μας μ' έναν εκπληκτικά ρεαλιστικό τρόπο: "Στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, ενώ μεν έχουν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της" (Β' Τιμόθεον 3:1-5). Τραγικός κατάλογος και καρποί ενός βλαβερούς δέντρου που ονομάζεται αμαρτία, οι ρίζες του οποίου δεν βρίσκονται παρά μέσα στην ανθρώπινη καρδιά.
Και όμως, ενώ βλέπουμε τα αποτελέσματα και τις καταστροφικές της συνέπειες στη ζωή μας και στις σχέσεις μας με τους άλλους, εξακολουθούμε ν' αποσιωπούμε το συναίσθημα της αμαρτίας και την αγνοούμε σκόπιμα. Συμπεριφερόμαστε σαν να μην τρέχει τίποτα και την εκτελούμε εύκολα με μια συνείδηση καυτηριασμένη και νεκρωμένη από κάθε έλεγχο.
Επειδή εμείς σβήσαμε τη λέξη αμαρτία από το λεξιλόγιο και συμφωνήσαμε ότι μάλλον δεν υφίσταται σαν έννοια, νομίζουμε ότι το ίδιο έχει κάνει και ο Θεός. Πόσο λάθος κάνουμε γιατί αυτή η λέξη, που ουσιαστικά χαρακτηρίζει πράξεις και στάση ζωής ενάντια στο νόμο και την τάξη του Θεού, εξακολουθεί να έχει την ίδια βαρύτητα και να προκαλεί την ίδια απέχθεια σ' Αυτόν. Η αμαρτία σκοτώνει αργά τον άνθρωπο με βελούδινο γάντι, με γλυκά βαυκαλήματα τον οδηγεί στο θάνατο και την απώλεια. Αν και "ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος" (Ρωμαίους 6:22) με καθημερινές και αιώνιες προεκτάσεις, δυστυχώς εμείς συνεχίζουμε αδιατάρακτα να την πράττουμε νομίζοντας ότι τα πνιγηρά της πέπλα είναι γλυκά και όμορφα.
Η αμαρτία σκοτώνει, μην παίζεις ξέγνοιαστα μαζί της.
Ίσως όταν θελήσεις να ελευθερωθείς να είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου